Rust en luxe in een Veluwewoning

Nunspeet

Boswachterij Nunspeet ligt in een prachtig stuk Veluwe. Glooiende paden voeren naar het idyllische dorpje Vierhouten en verder naar Elspeet. Langs open heide en koele bossen, wuivende sparren en grillige eiken. Op de natte heide liggen plassen, omringd door paarsrode zonnedauw. Ten zuiden van Nunspeet ligt het Zandenbos. Hier ligt ook een fraai heideveld. Met geurige heide en krentenstruiken vol vogels. In de Zandenplas kun je op zomerse dagen heerlijk zwemmen.

Vierhouterbos

Het Vierhouterbos is rustiger en zit boordevol wild. Wie oplet, ziet de wroetsporen van zwijnen langs de paden. In de bossen liggen hun zoelplaatsen. Dat zijn de poelen waarin ze hun modderbaden nemen. Bij het Zandenbos en aan de rand van het Vierhouterbos mag je hond los lopen. Ook zijn er diverse ruiter- en menroutes uitgezet. Bijzonder is ook het Verscholen Dorp bij Nieuw-Soerel, waar tijdens de Tweede Wereldoorlog onderduikers verborgen zaten.

Kootwijk

Boswachterij Kootwijk is de plek waar Staatsbosbeheer in 1899 is opgericht. De woeste zandgronden op de Veluwe moesten bedwongen worden en er was hout nodig voor de mijnbouw. Grove dennenbossen werden aangeplant. De Zaadeest in Stroe herinnert aan deze tijd. En nog steeds zie je bijvoorbeeld in de Harskamperdennen de oude stuifduinen in het bos. Met ook de Stroese heide, het prachtige ven Loofles en eikenhakhoutbos is deze boswachterij vol variatie.

Kootwijkerzand

In het hart van het gebied ligt een samenzwering van zand en wind: het Kootwijkerzand. De helft ervan stuift, de andere helft is begroeid met mossen en grassen. Net als de ‘echte’ woestijn kent het Kootwijkerzand extreme temperatuurverschillen. Op een zomerdag kan het op de zuidhellingen wel 50 graden worden. ’s Nachts tuimelt het kwik dan zo’n 40 graden.

Speulder- en Sprielderbos

Met de ‘dansende’ bomen behoort het Speulder- en Sprielderbos tot de oudste en mooiste bossen van Nederland. Hier kun je ronddwalen alsof het een echt oerbos is. De natuur mag haar gang gaan. Glanzende sparren, knoestige, groenbemoste eiken, varens en halfvergane stammen zorgen voor een bijzondere sfeer. In het gebied zijn nog twee andere soorten bos te vinden. Het lichte bos, met grove dennen, berken en eiken. En het donkere bos, waar vooral douglas- en fijnsparren en Amerikaanse eiken groeien. Een deel van deze bossen wordt ook gebruikt voor houtproductie. Elk bostype trekt weer andere bewoners aan. Van achter wildkijkschermen is het mogelijk om zelf dieren gade te slaan. Vooral tegen de schemering is de kans op een ontmoeting groot.

Ugchelen-Hoenderlo

Het Ugchelse Bos is een natuurbos. In de loop der jaren hebben de aangeplante dennenbossen plaatsgemaakt voor een natuurlijk gevarieerd en licht bos. In dit bos is meer voedsel te vinden en komen meer broedvogels voor. Samen met de natuurgebieden rondom Kootwijk vormt het een aaneengesloten gebied van 10.000 hectare. Daarmee is het een van de grootste, aaneengesloten stukken vrije natuur van Nederland. In het grootste deel van het bos van de boswachterij mag de natuur zijn gang gaan en grijpen we niet in. Het vele dode hout dat hier blijft liggen, is belangrijk voor paddenstoelen, mossen en insecten en daardoor ook voor vogels en andere dieren. De rest wordt gebruikt voor houtoogst. Daarmee voorziet de boswachterij in de houtbehoefte van een heleboel mensen.